b). Scorbutus. - Er zouden enkele voorbeelden bestaan (ons echter zijn zoodanige nimmer gebleken), waar de plaatselijke verschijnselen van scheurbuik aan het tandvleesch werden nagemaakt. Inzonderheid bij onwillige schepelingen moet de aandacht hierop worden gevestigd.

Als middelen daartoe (soms in verband met die der vorige §) staan de volgende vermeld: het kaauwen van calx viva (?) of andere bijtmiddelen. Het herhaald toucheren van het landvleesch met nitras argenti. Het scarificeren en voortdurend irriteren van hetzelve met spelden, naalden, enz. Het voortdurend zuigen aan het tandvleesch. Dit alles, opdat het bij de visitatie een bloedig en sponsachtig voorkomen zoude vertoonen.

Dikwijls was de herkenning hier zeer gemakkelijk. Meermalen vond men de sporen der gebezigde corpora delicti. In andere gevallen moesten de pseudo-scorbutici worden geïsoleerd en bewaakt, als waarna de genezing zich niet lang liet wachten. Bij onder behandeling zijnde simulanten, lette men op, of zich des morgens bloedige speeksel-vlekken op hunne hoofd-kussens vertoonen, als welke bij werkelijk bestaanden scheurbuik zelden ontbreken. Voor het overige sla men inzonderheid hunnen algemeenen toestand gade, ten einde op te merken, of zij ook andere verschijnselen van dyscrasia scorbutica vertoonen (petechiae ¹⁾, spierzwakte, oedema, enz.).

Noot bij dit artikel

1) Men leest echter hieromtrent, dat enkele ingewijde simulanten een' nog grooteren schijn van waarheid aan deze kwaal wisten te verleenen, door het gelijktijdig nabootsen van huis-petechiae door roode of paarsche pigmenten. Deze zijn intusschen tegen eene spons met water geenszins bestand!

§ 101. Defectio dentium

Inhoudsopgave

§ 103. Halitus oris ingratus

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op: 06 March 2021.