Nationale Militie - Geneeskundig Onderzoek

Handleiding tot de leer van het Militair Geneeskundig Onderzoek

2°). ONDERZOEK VAN DE HALS-STREEK.

§ 107. Onderzoek van de Hals-streek

Het hoofd regtop, de hals gestrekt, en beide onbewegelijk gehouden, valt ons, ten eerste, de totaal-indruk van dit deel, zijn uitwendig voorkomen, de z. g. physiognomie van den hals, in het oog. Daarbij lette men vooral op den bijzonder langen en smallen hals (bij habitus phthisicus van belang), als ook op den te korten en gedrongen hals (bij habitus apoplecticus) ¹⁾.

Bij de beschouwing der bijzondere deelen lette men, in de tweede plaats, op de huid, inzonderheid op de kenmerkende likteekens van vroegere klier-verzwering, (zie later "cicatrices"), alsmede op den toestand der hals-klieren zelve (van gewigt bij habitus scrophulosus). Vervolgens betaste men aan beide zijden de hals-spieren, en onder dezen inzonderheid de sterno-cleido-mastoïdei. Daarop volge de nasporing van het strottenhoofd en de luchtpijp in hunnen vorm en bewegelijkheid. Daartoe plaatse men de vingers ter zijde van de larynx en late den man slikken, waarbij dit deel tusschen de vingers glijdt. Hierbij overtuigt men zich tevens van de al of niet normale slikking, alsook van den omvang van de schildklier. Nu brenge men eene drukking aan op het strottenhoofd en de trachea, en merke op, of zij pijnlijk schijnen en of de man daardoor tot hoesten wordt genoopt. Zelfs is het nuttig den persoon, met opzet te laten hoesten of hem andere geluiden te laten maken. Men kan hem doen zingen, of liever schreeuwen, bijv. den gewonen militairen aanroep "Halt! Werda?", ten einde men zich overtuige van al of niet bestaande heeschheid of andere afwijkingen in de stem-vorming. Men eindigt het onderzoek aan deze streek met het nasporen der verrigting, zoo van de spierwerking, als van de bewegelijkheid der hals-wervelen. Daartoe doe men het hoofd achtereenvolgens naar voren, naar achteren en zijdelings brengen en den hals in verschillende rigtingen draaijen.

Behalve de reeds aangeduide afwijkingen en de algemeene ziektevormen, vereischen hier de volgende misleidings-ziekten meer bepaald onze aandacht: obstipitas colli, struma, bronchocèle, raucedo en aphonia, alsmede dysphagia en inedia.

Noot bij dit artikel

1) Zie over de beteekenis van den habitus apoplecticus bij het visiteren, terug § 66, noot 3.