a). Obstipitas colli. - De geschiedenis van dit leerstuk levert niet dan zeer enkele voorbeelden op van het nabootsen van scheven of stijven hals. De eenige kunstgreep daartoe, willekeurig verhoogde spier-werking aan de eene zijde, brengt gelijktijdig reeds de ontdekking dezer misleiding mede. Bij het echte caput obstipum toch, vindt men de hals-spieren aan de tegenovergestelde zijde der contractuur, vooral den m. sterno-cleido-mastoïdeus, verslapt of geatrophiëerd. Bij de nagebootste torticollis is deze spier min of meer uitgerekt en gespannen, althans duidelijker geteekend (z. g. "geprononceerd").

Treft men dus hier geene likteekens aan, geene afwijking van de processus spinosi, met halswervel-verdraaijing, en is het, zonder aanmerkelijke krachtsinspanning of hevige pijn ¹⁾, doenlijk om het hoofd van den man in alle normale rigtingen te bewegen, - zoo kan men zich genoegzaam verzekerd achten van misleiding. Trouwens is de physiognomie van ware obstipitas colli, vooral van de aangeborene, op zich zelve reeds voor den practicus onmiskenbaar. Men merke daarbij op, dat zelfs het aangezigt eenigzins verdraaid is, met onderling veranderden stand der oogen, soms zelfs zoodanig, dat het den lijder moeijelijk valt, zijne blikken te wenden naar de tegenovergestelde zijde der contractuur.

Bij hardnekkig volhouden behoort de vrees voor de hier soms aangewezene operatie door myotomie tot de beste dwangmiddelen.

Noot bij dit artikel

¹⁾ Wanneer bij dit gebrek pijn voorhanden is, zoo zetelt die natuurlijk in de verkorte spieren. Bedriegers daarmede onbekend, verspreken zich somsijds en noemen de uitgerekte zijde pijnlijk; Wendroth kwam daardoor eens eene torticollis imitata op het spoor.

§ 107. Onderzoek van de Hals-streek

Inhoudsopgave

§ 109. Struma

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op: 06 March 2021.