Nationale Militie - Geneeskundig Onderzoek

Handleiding tot de leer van het Militair Geneeskundig Onderzoek

§ 129. Haematemesis

d). Haematemesis. - Bloedbraking zou, volgens sommige schrijvers, menigwerf (?) als nabootsings-ziekte zijn waargenomen ¹⁾. Men maakte daartoe weder gebruik, even als bij de haemoptoë, van pigmenta rubra of van sanguis. De herkenning daarvan geschiedt dus op overeenkomstige wijze (§ 118). Intusschen moet men ook hier minder gewigt hechten aan den aard van het uitbraaksel zelf, dan wel aan het constateren der mogelijk bestaande oorzaken van maagbloeding (mechanische, traumatische, organische, dyscrasische, antagonistische), aan het waarnemen van den overigen plaatselijken toestand van de maag en het darmkanaal (met oppressio praecordialis, later met melaina), en vooral aan de begeleidende algemeene verschijnselen (pallor en andere teekenen van syncope ²⁾ ).

Noten bij dit artikel

1) Voor Oostenrijk legt Isfordink deze getuigenis af. Ons echter zijn daarvan weinige of geene gevallen bekend. De mogelijkheid echter is daar, en het is hoogst noodzakelijk, dat men daarop in de militaiie practijk voorbereid zij.

2) Intusschen herinnere men zich, dat hier, bij die imitatie, waar eene ruime hoeveelheid sanguis bovinus was ingenomen, soms ook bij de bloedbraking, andere verschijnselen, van indigestie en psychischen indruk afhangende, zouden kunnen worden waargenomen, hoewel niet dan bij uitzondering. Zie mijne Vergiftleer, Mechanische vergiften, § 94.